Είναι φανερό ότι η διδακτορία του 75΄ όχι μόνο δεν καταργήθηκε συνταγματικά αλλά πλέον έχει μεταλλαχθεί σε μια πρωθυπουργική διδακτορία. Ζώντας σε μια βαφτιζόμενη δημοκρατική και δυτική χώρα είναι φανερό ότι η κατάχρηση εξουσίας δεν γίνεται πίσω από τις γραμμές των στρατιωτών αλλα μεσα απο τα γραφεία των νομικών και δικηγόρων.
Αιώνες οι εξουσίες των κοινωνιών είναι πέντε και κύριος αρχηγός όλων αυτών είναι ο πρόεδρος ή ο πρωθυπουργός της εκάστοτε χώρας. Άρα λοιπόν ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων παίρνει στην μοίρα του εκατομμύρια ζωες ανθρώπων. Όλα αυτά είναι καταχωρημένα στο δοξασμένο σύνταγμα και αποδεχόμενα από τον λαό. Τι είναι αυτό όμως που το κάνει διδακτορικό το καθεστώς;
Το Κράτος δίνοντας στον άνθρωπο υπερβολική ελευθερία λαμβάνει και το ίδιο το Κράτος υπερβολική ελευθερία τόσο έκφρασης όσο και δράσης, έτσι κάθε κυβέρνηση έχει την δυνατότητα όχι μόνο να προωθεί τις ιδέες της (ανάλογα με το είδος της κυβέρνησης προωθούνται και οι αντίστοιχες απόψεις) αλλά και να τις εφαρμόζει, δηλαδή οι λεγόμενοι δυτικοί νόμοι. Έτσι δημιουργείται το απόλυτο καθεστώς. Μια συμμαχία καρέκλας-δημοσιότητας-όπλων που στόχο έχουν την προσωπική ικανοποίηση των κατακτητών. Το υποσυνείδητο ρητό <<πρέπει να τηρούνται οι νόμοι αλλιώς είμαι παράνομος, άρα και κατά συνέπεια κακοποιός>> είναι αναμφίβολα η πηγή του προβλήματος κάθε φιλελεύθερης κοινωνίας.
